Expounding further, siya yung akala ko ay ka-MFEO ko for the longest time. Alam ata ng lahat ng kakilala ko nung HS kung gaano ako ka-patay na patay sa kanya, maygulay. Nagnakaw pa ako ng copper wire sa Physics experiment namin para lang ma-spell ko yung pangalan niya at malagay sa ilalim ng unan ko sa dorm ang stalker artwork ko. Naglulundag din ang puso ko nung nalaman kong makaka-transfer siya from LB to Diliman, edi feeling meant to be na naman ang beauty ko. Crush na crush ko na siya mula pa lang sa first screening sa Pisay hanggang sa.... Dandananan... Nagka-girlfriend siya nung 2nd year college!!! Haha, in fairness gumuho mundo ko noon. Pero after 1 hour naka-recover naman ako agad. Hindi naman kasi talaga kami friends, hindi kami nag-uusap masyado. Nung minsang nag-usap kami, wala akong naintindihan kasi yung boses niya yung garbled na malalim, parang pang-jock ba. Ganito lang conversation namin, sa library yun naalala ko pa:
C1: M, nlabdjefuefsdkfdflfijfeoialdesad...
M: Ano?
C1: nfsefnresufnsmlsdfsofsdkflsa...
M: Sorry?
C1: Meron ka nunsadSKFESFLENASDJAFOEKFDEFDASKDAJDALD?
M: Ah ok.
Therefore, I didn't know him at all!!! Hahaha. Hay, high school naman talaga! Gotta love et. :P
