Nakanood ako ulit kanina ng american idol, tagal ko nang hindi nakakanood e, na-break kasi yung pagsubaybay ko dahil dami ginagawa at tinamad na akong mag-antabay palagi. In fairness, madaming magaling talaga at nag-enjoy ako sa theme nila, billboard chart toppers. At napakinggan ko ulit ang Time In a Bottle, medyo may panahon kasi nung high school when I got so fixated on Jim Croce songs, lalo na yung Photographs and Memories, ganda kasi ng tabs niya, nainlab talaga ako sa rhythm at maganda din talaga yung lyrics.
Lately I've been eating so much pizza, ang weird talaga kasi bago nun parang gustung gusto kong kumain nun tapos sabay biglang lagi akong nakakain ng libre. Last week kasi madaming apps ang nagdala ng greenwich for their interview. Then yesterday we went to an FOPC chuva meeting at kumain ako ng three slices of pizza kasi gutom talaga ako. Tapos kanina naman nagpadeliver tatay ko ng pizza kasi bday niya. Sarap!
Hehe, bday ni papa today... ay, tapos na pala kasi it's past twelve na. Last year, disaster yung birthday ng tatay ko dahil sa akin. Basta, to make the long story short, we had a major fight, as in major, pangtele-novela sa drama, sigawan to the max with matching sinumpa ako ng tatay ko at ako naman ay sumasagot pa rin dahil pareho nang kasing init ng blue flame sa kalan ang mga ulo namin. Buti na lang hindi niya ako pinalayas. Napaiyak ko ang tatay ko, at nun ko lang siya nakitang umiyak sa buong buhay ko. Ang gago ko talaga, pero may dahilan naman yun. Pero masyado ata akong naging harsh kasi bday niya nun. Buti na lang at hindi pa naman lumipad pataas sa himpapawid ang pride ko kaya nag-sorry ako sa tatay ko through text the next day, hindi niya nga binura ever yung text ko e (but no, nanakaw yung phone niya). Ayun.
Nagyayaya mga high school berks ko na mag-beach sa summer. but no! Ang mahal ng plano nila, aabot siya ng 1500 at overnight lang yun, wala pang food. Hay, nalungkot ako at hindi ata ako makakasama kasi hindi ako pwedeng maging magastos masyado. Nakakainis kasi naka-oo na ako as in dati pa, kaso may mga bagong dapat pagkagastusan kaya I'll have to pass...again. Sayang, grad gimik kasi nila yun and I really wanna go, kaso can't afford talaga ako.
Haggard tong week na nakaraan, kakatapos ko nga lang ng isang exam kanina e. Pero all that's over na, next week na ulet, time to rest. Ranting will only drain my energy more kaya...magsasagot na lang ako ng survey!!! yehey!!
Name a band/musical artist for every letter of your name:
M - Mojofly
A - Alicia Keys
I - Incubus
T - True Faith
A - Aerosmith
what color are the pants that you are wearing? hindi pants, black na shorts
what song are you listening to right now? all i have- j lo
what taste is in your mouth? pizza!!!
what's the weather like now? maenet
how are you? medyo relaxed pero feel pa rin ang pagod
getting motion sickness? no
have a bad habit? worrying
like to drive? gustung gusto ko na talaga, i swear
f a v o r i t e s
tv show: gilmore girls, will and grace
conditioner: pantene
book: sa ngayon, god of small things, arundhati roy
non alcoholic drink: water
alcoholic drink: red horse, ito ang tama!
been in love: hmmm...pag-iisipan natin yan
had a hard time getting over someone: oo, pramis
been hurt: oo naman, ano ako, bato?
your greatest regret: wala akong maisip sa ngayon, nag-eenjoy naman ako sa buhay ko e
gone out with someone you only knew for 3 days: no
r a n d o m
do you have a job: none
your cd player has in it right now: cd, hehe
if you were a crayon what color would you be: white
what makes you happy: friends, travel, si alex, family, good food, good music, great tv shows, dami e, babaw lang naman kaligayahan ko e
w h e n / w h a t w a s t h e l a s t
time you cried: the other night ata, tinotopak ako e
you got a real letter: wala naman nagbibigay sa akin e, hehe
you got e-mail: kani-kanina lang
thing you purchased: chocolate
movie you saw in the theater: hehe, ang olats, the incredibles pa ata yung huli
y o u r t h o u g h t s o n
abortion: ayoko siya, dalhin niya na lang sa orphanage kung hindi niya talaga kayang buhayin
teenage smoking: hehe, pero ayoko naman talaga siya for other kids
spice girls: wala lang, fun sila nung una pero hindi talaga sila marunong kumanta
dreams: minsan oki, minsan hindi
-----------------------------
Four Vacations You've Taken:
1. Baguio
2. Cebu
3. Misamis Occidental
4. La Union
Four songs that get stuck in your head recently:
1. Fallin- Janno Gibbs
2. I wanna know-joe
3. suntok sa buwan- session road
4. boomshiboomshiboomboomboom
Four Things You'd Like To Learn:
1. drive!!!!
2. foreign language
3. painting na parang pro
4. html para maayos ko tong blog ko
Four Beverages You Drink Frequently
1. water
2. coke
3. iced tea
4. kape
Four TV Shows That Were On When You Were A Kid
1. Boy Meets World
2. Voltes V
3. Bioman
4. Sesame Street
Four Things To Do When You're Bored:
1. TV
2. read
3. clean my room
4. eat
Four things that never fail to cheer you up:
1. gimik
2. chocolates
3. travel
4. tsismisan with friends
Pramis, aayusin ko blog ko this summer.
***if I could save time in a bottle....the first thing that I'd like to do...is to save it every day 'til eternity passes away, just to spend them with you. if I could make days last forever....if words could make wishes come true.....I'd save every day like a treasure and then, again I would spend them with you***- Jim Croce
Slow down everyone you're moving too fast... Frames can't catch you if you're moving like that...
Thursday, March 24, 2005
Tuesday, March 15, 2005
High Tech
Amazing, feeling ko may sarili akong opisina sa study hall namin kasi dalawa ang gamit kong PC. Ginawa ko kasi yung 140 presentation ko sa desktop namin but I had to burn it on CD so gamit ko din yung laptop ng tatay ko kasi dun yung cd writer. Astig, first time ko makapag-burn ng cd, hehe. Naaliw ako kasi parang ang daming techie stuff ngayon dito, pero ngayon lang naman ito kasi syempre ginagamit ni papa tong laptop sa opisina. hay, gusto ko rin nito, ang convenient. Gusto ko rin ng flash drive, naaliw ako nung ganun yung ginamit ni waquer para sa report niya. Yun lamang, natuwa lang ako.:P
Palipas oras
Dahil higante ang ina-attach kong file, update muna. Ay, bigla akong tinamad. Nyehe, saka na lang.:P
Monday, March 14, 2005
Naloko na
Hala, naflip na. Nag-update na naman. Wala akong mahanap na isusuot sa photoshoot bukas. Me sinukat ako tapos tinanong ko kapatid ko, sabi niya mukha daw akong abstract, hehe, sa tingin ko nga rin. Meron pa akong isang sinukat, mukha naman akong losyang. Yung isa, oki lang, pero hindi ko pa rin feel. Bahala na, ang hirap kasi hanapan nung napili naming motif e.
Nagugutom ako. Hindi ako inaantok pero nagui-guilty ako na hindi ako natutulog kasi alam kong kelangan ko yun lalo na sa mga panahong ito. Kaso andami kong nainom na coke kanina e tapos nagkape pa ako. Nagugutom ako. Ay, nasabi ko na pala yun.
Ang saya talaga ng soundtrack ng 50 first dates, napaka... basta... makabagbag-damdamin? Parang ganun. Malungkot pero hindi. Well, madami namang ganung kanta e, masaya yung mensahe pero malungkot pa rin kasi hindi ka naman maka-relate sa kasayahan nung kanta. Maiisip mo lang na wala ka nung mga sinasabi nung kumakanta, na parang ang saya saya niya kasi inlab siya, na parang buo na ang buhay niya kasi meron na siyang mahal, pero kaw, wala lang, malulungkot ka lang ng lubos kasi wala ka nun. Twak! Ano ba ito? Nafi-flip na talaga ako. Kelangan ko nang gumimik. Kelangan na ng dibersyon. Grabe, ang tagal ko nang hindi gumigimik, namimiss ko na mga pinsan ko, siraulo kasi yung mga yun e. Ang galing galing nilang maghanap ng pang-aliw, kayang kaya naming ubusin ang magdamag hanggang umagahin na sa kakagimik sa kung saan saan. Naalala ko tuloy nung nag-Adonis kami, yak yak talaga, hindi ko na ulet gagawin yun sa buong buhay ko. Pero nakakatawa yun kasi dumating yung puntong parang wala lang, kebs na lang sa mga nasa stage. Pero kadiri talaga. Tapos nung isang beses na nag-Malate kami, bigla kaming nag-Tagaytay pagkatapos para magpalamig at mag-inuman out of sheer impulse at hanggang ngayon ay hindi alam ng mga magulang namin ang ginawa naming yun. Yun talaga ang isa sa mga pinaka hindi ko makakalimutang pangyayari sa buhay ko. Grabe, miss ko na ang mga happening na nakalipas.
Pero iba na talaga priorities ko sa ngayon. Need to focus on the more important things. Tumatanda na e, hehe. Medyo sawa na rin ako sa mga inuman, hindi gaya dati na OA talaga ko uminom, patayan ba, bawal kasi sa aming tumigil hangga't meron pang iinumin o kaya man ay nagsusuka ka na. Hmmm... Nagdadalawang-isip ako kung ipu-publish ko ba itong entry na ito, napapaghalata ang mga kalokohan ko dati e, hehe, pero enjoy yun! Naloko na. Bahala na.
Nagugutom ako. Hindi ako inaantok pero nagui-guilty ako na hindi ako natutulog kasi alam kong kelangan ko yun lalo na sa mga panahong ito. Kaso andami kong nainom na coke kanina e tapos nagkape pa ako. Nagugutom ako. Ay, nasabi ko na pala yun.
Ang saya talaga ng soundtrack ng 50 first dates, napaka... basta... makabagbag-damdamin? Parang ganun. Malungkot pero hindi. Well, madami namang ganung kanta e, masaya yung mensahe pero malungkot pa rin kasi hindi ka naman maka-relate sa kasayahan nung kanta. Maiisip mo lang na wala ka nung mga sinasabi nung kumakanta, na parang ang saya saya niya kasi inlab siya, na parang buo na ang buhay niya kasi meron na siyang mahal, pero kaw, wala lang, malulungkot ka lang ng lubos kasi wala ka nun. Twak! Ano ba ito? Nafi-flip na talaga ako. Kelangan ko nang gumimik. Kelangan na ng dibersyon. Grabe, ang tagal ko nang hindi gumigimik, namimiss ko na mga pinsan ko, siraulo kasi yung mga yun e. Ang galing galing nilang maghanap ng pang-aliw, kayang kaya naming ubusin ang magdamag hanggang umagahin na sa kakagimik sa kung saan saan. Naalala ko tuloy nung nag-Adonis kami, yak yak talaga, hindi ko na ulet gagawin yun sa buong buhay ko. Pero nakakatawa yun kasi dumating yung puntong parang wala lang, kebs na lang sa mga nasa stage. Pero kadiri talaga. Tapos nung isang beses na nag-Malate kami, bigla kaming nag-Tagaytay pagkatapos para magpalamig at mag-inuman out of sheer impulse at hanggang ngayon ay hindi alam ng mga magulang namin ang ginawa naming yun. Yun talaga ang isa sa mga pinaka hindi ko makakalimutang pangyayari sa buhay ko. Grabe, miss ko na ang mga happening na nakalipas.
Pero iba na talaga priorities ko sa ngayon. Need to focus on the more important things. Tumatanda na e, hehe. Medyo sawa na rin ako sa mga inuman, hindi gaya dati na OA talaga ko uminom, patayan ba, bawal kasi sa aming tumigil hangga't meron pang iinumin o kaya man ay nagsusuka ka na. Hmmm... Nagdadalawang-isip ako kung ipu-publish ko ba itong entry na ito, napapaghalata ang mga kalokohan ko dati e, hehe, pero enjoy yun! Naloko na. Bahala na.
Sunday, March 13, 2005
Sayang
Hay, kainis. My HS friends had a blast dun sa gig sa Pisay, mega kinukulit pa naman nila akong pumunta. Nainggit ako to the highest level kaya I'm just channeling my lack of time and money to my beloved blog. Putek, ang pathetic ko na, this is my third entry for today.
Kakainis talaga, mejo k lang pala kahit walang ticket kasi they were able to sneak in friends of band members. Malas, wrong timing. Yun lang, delaying tactics lang ako from doing my 140 powerpoint presentation.
Kakainis talaga, mejo k lang pala kahit walang ticket kasi they were able to sneak in friends of band members. Malas, wrong timing. Yun lang, delaying tactics lang ako from doing my 140 powerpoint presentation.
listahan
Bago ako magsimulang gumawa ng mga homework, ililista ko muna lahat ng mga gagawin/ ipapass para hindi masyado magulo utak ko:
Monday: submit 135 paper. photo chenes ng incoming EC. ham ng 4-7. burn cd for 140 presentation. intindihin ang CE 22 kasi niratratan kami ni sir vergel ng homework, 3 homeworks to be submitted in 1 meeting! na-excite siya masyado. Ang dami ko palang gagawin sa araw na ito.
Tuesday: Pass 140 powerpoint. Pass CE 22 homework. Meet KEM band ng 5:30. Prepare for my 140 presentation sa wednesday.
Wednesday: ChE 140 reporting. Mamalengke kasama ang co-EC. Prepare for induction. Aral for EEE 1 practicals.
Thursday: Go to church. EEE 1 practicals. Uwi sa bahay at magprepare ng food for induction. Balik sa school at mag-ayos ng venue for induction. Induction!!!
Friday: Wala lang. Gusto ko sana manood ng sine or mag-mall or something kaso wala naman akong kasama. Bahala na, I have no plans pa for this day.
Weekend: Aral for CE 22 exam. Aral for EEE 1 exam. 135 paper. Baka dito rin ang EC treat.
Ang hectic naman. Patapos na kasi ang sem. Matatapos at matatapos din naman to e. Pero excited ako kahit na overwhelmed with the workload. :P
Monday: submit 135 paper. photo chenes ng incoming EC. ham ng 4-7. burn cd for 140 presentation. intindihin ang CE 22 kasi niratratan kami ni sir vergel ng homework, 3 homeworks to be submitted in 1 meeting! na-excite siya masyado. Ang dami ko palang gagawin sa araw na ito.
Tuesday: Pass 140 powerpoint. Pass CE 22 homework. Meet KEM band ng 5:30. Prepare for my 140 presentation sa wednesday.
Wednesday: ChE 140 reporting. Mamalengke kasama ang co-EC. Prepare for induction. Aral for EEE 1 practicals.
Thursday: Go to church. EEE 1 practicals. Uwi sa bahay at magprepare ng food for induction. Balik sa school at mag-ayos ng venue for induction. Induction!!!
Friday: Wala lang. Gusto ko sana manood ng sine or mag-mall or something kaso wala naman akong kasama. Bahala na, I have no plans pa for this day.
Weekend: Aral for CE 22 exam. Aral for EEE 1 exam. 135 paper. Baka dito rin ang EC treat.
Ang hectic naman. Patapos na kasi ang sem. Matatapos at matatapos din naman to e. Pero excited ako kahit na overwhelmed with the workload. :P
Gender bender
Your Brain is 46.67% Female, 53.33% Male |
Your brain is a healthy mix of male and female You are both sensitive and savvy Rational and reasonable, you tend to keep level headed But you also tend to wear your heart on your sleeve |
Kamusta naman, mas lalaki pa pala ako. Ang saya, napagawa ko na salamin ko kaya nakakapagnet pa ako kahit ala-una na! Nag-mall kasi kami kanina nila Mama at Ate kaya sinamantala ko na ang pagkakataon.:P
Saturday, March 12, 2005
Manok part 2
Nagising na naman ako sa mga manok. Panget ng gising ko. Nagpaprint ako ng EEE handouts sa tatay ko at nakita ko na naman yung finished product, wadahek! Ginawa na namang 1 slide per page! Pucha naman, nasabi ko na yon sa tatay ko e, na 4 or 6 slides per page, siguro kasi pdf file siya kaya hindi niya alam kung paano i-edit. Pero naha-hayblad talaga ako, mukha na siyang kasing kapal ng libro at supposedly there are two lectures pa sabi ni Maam. Hindi naman ako pwede mainis kasi ako na nga lang itong nagpaprint, ako pa magrereklamo. Putek, this sucks.
Nalulungkot ako, nafi-feel ko na naman ang pagiging sacrificial lamb ko dito sa bahay, lagi kasi ang nagiging kaso ay I have to give up things of my own to give way for other members of the house. Kung kelangan may puntahan, kahit malayo, ako palagi, mag-absent na lang daw ako, saka na mag-aral. Tapos dahil sa financial turmoil namin ay meron na naman akong kelangan igive-up for my brother sa pag-aaral niya sa college. Putek, chunks are building up in my throat na. Nakakalungkot talaga. Pero alam ko namang no choice ako kasi si Ate ay may trabaho at ang kapatid kong mas bata ay plain useless at baka kapag siya pa ang inutusan ay lalo pang magkandaleche-leche. Ako rin ang nagiging dumpsite ng nanay ko ng kanyang excess baggage towards our situation. Pero ako, hindi ako pwede magreklamo coz I don't want to heighten my mom's worries, nakikinig na lang ako kahit ayoko na talaga kasi it's really weighing me down. Ganun talaga. Wala na akong magagawa, ganito na ito for life.
Sana may kadamay ako sa bigat ng loob ko na hindi ako iiwan kahit ano mangyari, na magiging pader kong sasandalan at sisilungan kapag masyado na akong napapaso sa init ng araw.
Sana hindi na ulit ako magresort sa masasamang bisyo...
Nalulungkot ako, nafi-feel ko na naman ang pagiging sacrificial lamb ko dito sa bahay, lagi kasi ang nagiging kaso ay I have to give up things of my own to give way for other members of the house. Kung kelangan may puntahan, kahit malayo, ako palagi, mag-absent na lang daw ako, saka na mag-aral. Tapos dahil sa financial turmoil namin ay meron na naman akong kelangan igive-up for my brother sa pag-aaral niya sa college. Putek, chunks are building up in my throat na. Nakakalungkot talaga. Pero alam ko namang no choice ako kasi si Ate ay may trabaho at ang kapatid kong mas bata ay plain useless at baka kapag siya pa ang inutusan ay lalo pang magkandaleche-leche. Ako rin ang nagiging dumpsite ng nanay ko ng kanyang excess baggage towards our situation. Pero ako, hindi ako pwede magreklamo coz I don't want to heighten my mom's worries, nakikinig na lang ako kahit ayoko na talaga kasi it's really weighing me down. Ganun talaga. Wala na akong magagawa, ganito na ito for life.
Sana may kadamay ako sa bigat ng loob ko na hindi ako iiwan kahit ano mangyari, na magiging pader kong sasandalan at sisilungan kapag masyado na akong napapaso sa init ng araw.
Sana hindi na ulit ako magresort sa masasamang bisyo...
Friday, March 11, 2005
Manok
Tarantadong mga manok ng kapit bahay na yan. Ang aga aga ko nagising kasi tilaok sila ng tilaok. E ang babaw ko pa namang matulog. Bukas pagsasasaksakin ko na yang mga yan, at iuulam. Tama ba naman kasing mag-alaga ng mga manok na pangsabong sa lote sa likod ng bahay namin, mejo subdivision kasi to e, kahit na wala naman talaga akong karapatang makialam dun. Pasensya na, I feel really crappy, wala pa kasing limang oras ang tulog ko at sadyang hindi na sila tumigil sa pagtilaok. Gud am.
Wednesday, March 09, 2005
Haba nito
March 4, 2005:
I got home at a little past ten, nag-mini stop pa kasi kami ni Erma e, super gutom na kasi ako, hindi kasi ako nakagapag-dinner before our exam. I did bad in the test, I wasn’t able to study well because I was very busy preparing some things for the elections in KEM tapos the night before the exam, Mama asked me to go to my sister’s place to pick up something. Kaso masyado akong naengganyong maglibot kasi sa Eastwood yung condo ni Ate kaya late na ako nakauwi at pagdating ko sa bahay ay pagod na talaga ako. Ayun, palpak talaga yung exam.
March 5, 2005:
Hay salamat at nakapagpahinga na akong muli. Kagabi natulog ako at around eleven tapos nagising ako ng mga 6 at nagbasa-basa ng nobela at natulog ulit ng mga seven. Ginising ako ni Mama ng nine kasi kelangan na bayaran yung insurance at tubig so I got up, naligo at humayo na. Dumaan din ako kanina sandali sa skul para makiusyoso total dadaan din naman ako ng katips. Tapos umuwi na ako at natulog ulit for three more hours, sarap!
Namimiss ko na high school friends ko. They’ve been constantly asking me to have lunch or dinner with them kaso I’m just too busy for now. Dalawa pa kasi exam ko nitong nakaraang week kaya haggaran talaga. Gusto ko nang makipagtsismisan tungkol sa latest sa mga minamahal kong batchmates sa Pisay. Nagyayaya nga silang pumuntang skul e para sa Pisay fair, tutugtog din kasi yung Deltajoy. But no! The ticket for the concert na gaganapin costs 150! Hindi na lang, said na talaga ang bulsa ko e, tipid to the max ako ngayon. Ang olats olats ko nga e, ang tagal ko na talagang hindi nakakapag-mall, ni hindi ko man lang mapapalitan yung lens nung salamin ko, hirap na hirap tuloy ako pag nagkaklase. Hay, Dr. Ester Ogena ng DOST nagsusumamo ako sa iyo, bigay mo na yung reimbursement ko. Makapunta ngang DLRC next week para mangulet.
March 9, 2005
Nagpunta ako sa Albert Hall kanina para suportahan yung friends ko sa thesis defense nila. Though I didn’t understand any of their topics, kasi parang hard core genetics na siya, natuwa pa rin ako kasi parang todo na-apply nila ang mga natutunan nila at mukhang may sense talaga yung mga research nila, about vaccines, epitopes, malaria, at pagpatay ng mga daga. Parang napupunta talaga ako sa ibang dimension kapag sila kasama ko, kumpara kasi sa mga tao sa Engg parang super tamed (excuse the term) ng mga tao sa Albert, parang hindi sila taga-UP, ang behave nila. Pero I still have an equally great time pag kasama ko ang HS friends ko. They have just the right dose of superficiality that kind of what makes them different from my other friends, may pagka-konyotic na hindi kasi yung mga yun e, konyotic pero ang lupet uminom at magmura. Pero ang galing talaga nila, alam na alam nila whenever something’s bothering me, as in tatawag sila or text ng pangangamusta o yayaya sa labas tapos yun, kayang kaya nila akong paiyakin kasi ilalabas ko na lahat ng sama ng loob ko. Alam na alam nilang isang bote lang ng red horse ang katapat for me to spill my guts out, umiiyak habang tumatawa, palibahasa lasing, pero hindi ako masyadong naaapektuhan ng hard drinks. Tapos kapag bigla akong pumupunta sa Albert, they’ll pause what they’re doing para kulitin ko sila. Mayroon kasing mga bagay na hindi ko masabi sa mga Engg friends ko na sa kanila ko lang nasasabi and vice versa kaya kelangan ko talaga sila pareho sa buhay ko. Kaso, unlike my Engg friends mejo protected talaga sila kaya mas spontaneous ang mga kaibigan ko sa Engg. Pero either way, I love all of my friends and they are the ones who help keep my sanity intact.
Bumalik na ako ng Engg nung maglu-lunch na sila, ayoko sumama dun sa mga yun, pag sila ang kasama ko kumain napapagastos talaga ako ng malupet e.
Ayun, tapos na eleksyon, mixed emotions ang nararamdaman ko, excited, natatakot, overwhelmed. Na-drain talaga ako nung campaign period and even before nun kasi kalaban ko yung kabarkada ko at na-feel ko talaga na may tension sa pagitan namin tuwing election issues ang pag-uusapan. Sobrang umiyak ako nung nalaman kong tatakbo pala siya, hindi lang isang beses, kaya emotional rollercoaster talaga ever nung preparations, e mejo sensitive talaga ako pag friendship issues e, as in to the highest level. Pero nairaos na din naman. Sayang lang at hindi ko makakasama sa pagiging EC yung iba kong kaibigan kahit na alam kong kayang kaya din naman nila ang trabaho, pero hindi ko naman kasi desisyon yun. Alam ko malaking responsibilidad ang aakuin ko pero aware naman ako dun mula pa nung una kong mapagdesisyunang tumakbo. Alam ko na kapag nagsimula na ang term namin ay tuluy-tuloy na trabaho ito and there’s no room to slack off. Kelangan mabalance ng mabuti ang oras, pera at atensyon, pordat, bibili na ako ng matinong planner. Pero ang pinaka-concern ko talaga ay ang gastos kasi hindi napupulot ang pera. Well, come to think of it… when we start working... it IS a never ending gastos... Never ending pagtatabi ng pera... pang events, panplano, pangkain, pang gimik (hehe, sabay ganun)... pero the rewards naman are priceless: happiness and fulfillment, the feeling of completeness and joy is actually more important than that popular concept of 'ginhawa'... I find a moment of laughter, of joy in gaining new friends, of happiness in knowing that you’ll be able to help to the best of your ability- despite the monotony of work and sacrifices - more rewarding than having comfort.. Siyempre when we look at it, the task ahead of us is daunting…pero come to think of it, what big responsibility isn’t daba? I’ll just have to work hard to do my best like what I’ve really planned from the start. Salamat sa lahat ng nagtiwala! :)
I got home at a little past ten, nag-mini stop pa kasi kami ni Erma e, super gutom na kasi ako, hindi kasi ako nakagapag-dinner before our exam. I did bad in the test, I wasn’t able to study well because I was very busy preparing some things for the elections in KEM tapos the night before the exam, Mama asked me to go to my sister’s place to pick up something. Kaso masyado akong naengganyong maglibot kasi sa Eastwood yung condo ni Ate kaya late na ako nakauwi at pagdating ko sa bahay ay pagod na talaga ako. Ayun, palpak talaga yung exam.
March 5, 2005:
Hay salamat at nakapagpahinga na akong muli. Kagabi natulog ako at around eleven tapos nagising ako ng mga 6 at nagbasa-basa ng nobela at natulog ulit ng mga seven. Ginising ako ni Mama ng nine kasi kelangan na bayaran yung insurance at tubig so I got up, naligo at humayo na. Dumaan din ako kanina sandali sa skul para makiusyoso total dadaan din naman ako ng katips. Tapos umuwi na ako at natulog ulit for three more hours, sarap!
Namimiss ko na high school friends ko. They’ve been constantly asking me to have lunch or dinner with them kaso I’m just too busy for now. Dalawa pa kasi exam ko nitong nakaraang week kaya haggaran talaga. Gusto ko nang makipagtsismisan tungkol sa latest sa mga minamahal kong batchmates sa Pisay. Nagyayaya nga silang pumuntang skul e para sa Pisay fair, tutugtog din kasi yung Deltajoy. But no! The ticket for the concert na gaganapin costs 150! Hindi na lang, said na talaga ang bulsa ko e, tipid to the max ako ngayon. Ang olats olats ko nga e, ang tagal ko na talagang hindi nakakapag-mall, ni hindi ko man lang mapapalitan yung lens nung salamin ko, hirap na hirap tuloy ako pag nagkaklase. Hay, Dr. Ester Ogena ng DOST nagsusumamo ako sa iyo, bigay mo na yung reimbursement ko. Makapunta ngang DLRC next week para mangulet.
March 9, 2005
Nagpunta ako sa Albert Hall kanina para suportahan yung friends ko sa thesis defense nila. Though I didn’t understand any of their topics, kasi parang hard core genetics na siya, natuwa pa rin ako kasi parang todo na-apply nila ang mga natutunan nila at mukhang may sense talaga yung mga research nila, about vaccines, epitopes, malaria, at pagpatay ng mga daga. Parang napupunta talaga ako sa ibang dimension kapag sila kasama ko, kumpara kasi sa mga tao sa Engg parang super tamed (excuse the term) ng mga tao sa Albert, parang hindi sila taga-UP, ang behave nila. Pero I still have an equally great time pag kasama ko ang HS friends ko. They have just the right dose of superficiality that kind of what makes them different from my other friends, may pagka-konyotic na hindi kasi yung mga yun e, konyotic pero ang lupet uminom at magmura. Pero ang galing talaga nila, alam na alam nila whenever something’s bothering me, as in tatawag sila or text ng pangangamusta o yayaya sa labas tapos yun, kayang kaya nila akong paiyakin kasi ilalabas ko na lahat ng sama ng loob ko. Alam na alam nilang isang bote lang ng red horse ang katapat for me to spill my guts out, umiiyak habang tumatawa, palibahasa lasing, pero hindi ako masyadong naaapektuhan ng hard drinks. Tapos kapag bigla akong pumupunta sa Albert, they’ll pause what they’re doing para kulitin ko sila. Mayroon kasing mga bagay na hindi ko masabi sa mga Engg friends ko na sa kanila ko lang nasasabi and vice versa kaya kelangan ko talaga sila pareho sa buhay ko. Kaso, unlike my Engg friends mejo protected talaga sila kaya mas spontaneous ang mga kaibigan ko sa Engg. Pero either way, I love all of my friends and they are the ones who help keep my sanity intact.
Bumalik na ako ng Engg nung maglu-lunch na sila, ayoko sumama dun sa mga yun, pag sila ang kasama ko kumain napapagastos talaga ako ng malupet e.
Ayun, tapos na eleksyon, mixed emotions ang nararamdaman ko, excited, natatakot, overwhelmed. Na-drain talaga ako nung campaign period and even before nun kasi kalaban ko yung kabarkada ko at na-feel ko talaga na may tension sa pagitan namin tuwing election issues ang pag-uusapan. Sobrang umiyak ako nung nalaman kong tatakbo pala siya, hindi lang isang beses, kaya emotional rollercoaster talaga ever nung preparations, e mejo sensitive talaga ako pag friendship issues e, as in to the highest level. Pero nairaos na din naman. Sayang lang at hindi ko makakasama sa pagiging EC yung iba kong kaibigan kahit na alam kong kayang kaya din naman nila ang trabaho, pero hindi ko naman kasi desisyon yun. Alam ko malaking responsibilidad ang aakuin ko pero aware naman ako dun mula pa nung una kong mapagdesisyunang tumakbo. Alam ko na kapag nagsimula na ang term namin ay tuluy-tuloy na trabaho ito and there’s no room to slack off. Kelangan mabalance ng mabuti ang oras, pera at atensyon, pordat, bibili na ako ng matinong planner. Pero ang pinaka-concern ko talaga ay ang gastos kasi hindi napupulot ang pera. Well, come to think of it… when we start working... it IS a never ending gastos... Never ending pagtatabi ng pera... pang events, panplano, pangkain, pang gimik (hehe, sabay ganun)... pero the rewards naman are priceless: happiness and fulfillment, the feeling of completeness and joy is actually more important than that popular concept of 'ginhawa'... I find a moment of laughter, of joy in gaining new friends, of happiness in knowing that you’ll be able to help to the best of your ability- despite the monotony of work and sacrifices - more rewarding than having comfort.. Siyempre when we look at it, the task ahead of us is daunting…pero come to think of it, what big responsibility isn’t daba? I’ll just have to work hard to do my best like what I’ve really planned from the start. Salamat sa lahat ng nagtiwala! :)
Tuesday, March 08, 2005
Rated X
put an 'X' next to what u have accomplished
(x) snuck out of the house
( ) gotten lost in your city
(x) seen a shooting star
(x) been to any other countries besides the united states
(x) had a serious surgery *hindi naman life-threatening, pero umabot siya ng about 20 stitches*
(x) gone out in public in your pajamas
( ) kissed a stranger
( ) hugged a stranger
( ) been in a fist fight
( ) been arrested
( ) done drugs
(x) Had alcohol
(x) laughed and had milk/coke come out of your nose
( ) pushed all the buttons on an elevator
( ) swore at your parents
( ) been in love
(x) been close to love
( ) been to a casino
( ) been skydiving
( ) broken a bone
( ) been high
( ) skinny-dipped
(x) skipped school
( ) flashed someone
( ) saw a therapist
(x) played spin the bottle
(x) gotten stitches
( ) drank a whole gallon of milk in one hour
(x) bitten someone
( ) been to Niagara Falls
(x) gotten the chicken pox
( ) kissed a member of the opposite sex
( ) kissed a member of the same sex
( ) crashed into a friend's car
(x) been to Japan
(x) ridden in a taxi
( ) been dumped
(x) shoplifted *unintentionally naman*
( ) been fired
(x) had a crush on someone of the same sex
(x) had feelings for someone who didnt have them back
( ) stolen something from your job
( ) gone on a blind date
(x) lied to a friend
(x) had a crush on a teacher
( ) celebrated mardi-gras in new orleans
( ) been to Europe
( ) slept with a co-worker
( ) been married
( ) gotten divorced
( ) had children
( ) seen someone die
( ) had a close friend die
( ) been to Africa
( ) Driven over 400 miles in one day
( ) Been to Canada
( ) Been to Mexico
(x) Been on a plane
( ) Seen the Rocky Horror Picture Show
( ) Thrown up in a bar
( ) Purposely set a part of myself on fire
(x) Eaten Sushi
( ) Been snowboarding
( ) Met someone in person from the internet
( ) lost a child
(x) gone to college
( ) graduated college (almost...)
( ) done hard drugs
( ) tried killing yourself
( ) fired a gun
(x) purposely hurt yourself
(x) taken painkillers
(x) love someone or miss someone right now..
Mejo I feel numb right now. Walang pakialamanan. Kelangan ko pa i-organize thoughts ko kaya survey na lang muna.:)
(x) snuck out of the house
( ) gotten lost in your city
(x) seen a shooting star
(x) been to any other countries besides the united states
(x) had a serious surgery *hindi naman life-threatening, pero umabot siya ng about 20 stitches*
(x) gone out in public in your pajamas
( ) kissed a stranger
( ) hugged a stranger
( ) been in a fist fight
( ) been arrested
( ) done drugs
(x) Had alcohol
(x) laughed and had milk/coke come out of your nose
( ) pushed all the buttons on an elevator
( ) swore at your parents
( ) been in love
(x) been close to love
( ) been to a casino
( ) been skydiving
( ) broken a bone
( ) been high
( ) skinny-dipped
(x) skipped school
( ) flashed someone
( ) saw a therapist
(x) played spin the bottle
(x) gotten stitches
( ) drank a whole gallon of milk in one hour
(x) bitten someone
( ) been to Niagara Falls
(x) gotten the chicken pox
( ) kissed a member of the opposite sex
( ) kissed a member of the same sex
( ) crashed into a friend's car
(x) been to Japan
(x) ridden in a taxi
( ) been dumped
(x) shoplifted *unintentionally naman*
( ) been fired
(x) had a crush on someone of the same sex
(x) had feelings for someone who didnt have them back
( ) stolen something from your job
( ) gone on a blind date
(x) lied to a friend
(x) had a crush on a teacher
( ) celebrated mardi-gras in new orleans
( ) been to Europe
( ) slept with a co-worker
( ) been married
( ) gotten divorced
( ) had children
( ) seen someone die
( ) had a close friend die
( ) been to Africa
( ) Driven over 400 miles in one day
( ) Been to Canada
( ) Been to Mexico
(x) Been on a plane
( ) Seen the Rocky Horror Picture Show
( ) Thrown up in a bar
( ) Purposely set a part of myself on fire
(x) Eaten Sushi
( ) Been snowboarding
( ) Met someone in person from the internet
( ) lost a child
(x) gone to college
( ) graduated college (almost...)
( ) done hard drugs
( ) tried killing yourself
( ) fired a gun
(x) purposely hurt yourself
(x) taken painkillers
(x) love someone or miss someone right now..
Mejo I feel numb right now. Walang pakialamanan. Kelangan ko pa i-organize thoughts ko kaya survey na lang muna.:)
Subscribe to:
Posts (Atom)